۱۳۸۸ تیر ۲۶, جمعه

god & father


و خدای را آفریننده ترین دانیم .
سال شصت و هفت را برای ما سال ورود قرار داد .

خدای را ، شکر گذاریم .
شروع بیست و دومین سال زندگی خود را دیدیم .

خدای را حکیم ترین دانیم .
سرنوشت را آنگونه که داند و ندانیم نوشته است .

خدای را بنده ایم ، خیر و شر داند .
در شروع سال بیست از زندگی ما ، عزیز ترینمان را گرفت .

خدای را رئوف دانیم .
ندانیم کسان زنده ی دیروز ما ، کجا رفتند و حالشان چیست امروز ،
تنها می دانیم ارحم ُالراحمین چگونه صفتی است .

آن ها رفتند .

ما زنده ایم و جاری ،
ملالی هم نیست .
اما دل ِ تنگمان ، گلویمان را می بنداند گاهی ،
همین .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر